به نقل از «ایسنا»

زبان فارسی، جدا از زبان عربی نیست

تاریخ انتشار: ۶ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۸۹۷۵۶۹۶

ایسنا/لرستان رئیس دانشگاه لرستان اهمیت زبان را در این موضوع دانست که زنده می‌کند یا می‌میرانَد و گفت: زبان فارسی، جدا از زبان عربی نیست و هفتاد تا هشتاد درصد واژگان زبان فارسی، برگرفته از زبان عربی است.

علی نظری ششم آبان ماه در بازدید از گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه بغداد در جمع دانشجویان مشتاق یادگیری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه بغداد، اظهار خرسندی کرد که زبان و ادبیات فارسی در دانشگاه بغداد کشور عراق، آموزش داده می‌شود.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

وی در جمع دانشجویان و اساتید، شعرهایی از برخی شاعران بزرگ ایران، همچون حافظ، سعدی، مولوی و خیام را بر زبان جاری کرد و در سخنانی، زبان را مهم‌ترین ابزار ارتباط بین انسان‌ها دانست.

رئیس دانشگاه لرستان بخش‌هایی از شعرهای برخی از شاعران همچون حافظ را که مصرع‌های عربی دارند برای دانشجویان و اساتید قرائت کرد و این موضوع را نشانه پیوند بین زبان فارسی و زبان عربی دانست.

وی مفهوم نوع‌دوستی و انسان‌دوستی در فرهنگ ایرانی، اسلامی را با قرائت این شعر از سعدی شیرازی، تصریح کرد: «بنی‌آدم اعضای یکدیگرند/ که در آفرینش ز یک گوهرند/چو عضوی به درد آورد روزگار/ دگر عضوها را نماند قرار».

نظری با استناد به مضامین شعرهای شاعران ایران به‌ویژه سعدی و حافظ، یادگیری زبان را نه فقط یادگیری واژگان بلکه یادگیری سبک زندگی برآمده از آن زبان دانست، زیرا زبان فقط بیان کلمات نیست بلکه انعکاس‌دهنده سبک زندگی، فرهنگ، باورها، تاریخ، اخلاق، تمدن، دین، مذهب و بسیاری ارکان دیگر زندگی است.

رئیس دانشگاه لرستان ادامه داد: در راستای تقویت ارتباطات علمی، پژوهشی، تحقیقاتی و فرهنگی بین دانشگاه لرستان با دانشگاه‌های کشور عراق، تفاهم‌نامه‌های همکاری منعقد شده است که در حال اجرایی شدن هستند.

وی تصریح کرد: روند تحصیل جمعی از دانشجویان کشور عراق در دانشگاه لرستان آغاز شده و این را در راستای گسترش ارتباطات علمی دو ملت ایران و عراق باید به فال نیک گرفت.

 نظری مهم‌ترین ظرفیت‌ها و پتانسیل‌های دانشکده‌های دانشگاه لرستان به‌ویژه دانشکده ادبیات و علوم انسانی و گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه لرستان را تشریح کرد و خواستار شد ارتباطات متقابل علمی بین گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه لرستان با گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه بغداد گسترش یابد.

رئیس دانشگاه لرستان روی این نکته تأکید کرد که بین ایران و عراق، اشتراکات فراوانی وجود دارد و بایستی ارتباطات بین دو ملت گسترش یابد.

وی پیشنهاد داد یک گروه مشترک از سوی گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه لرستان و گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه بغداد برای نظام مسائل مشترک علمی، تحقیقاتی، پژوهشی، تشکیل شود.

نظری در بخش دیگری از سخنانش، به جنایت‌های اخیر رژیم جعلی و موقت صهیونیستی اشاره کرد و این رژیم را یک رژیم جنایتکار دانست.

رئیس دانشگاه لرستان یاد و خاطره شهدای مظلوم غزه و فلسطین را گرامی داشت و بر این نکته تأکید کرد که انسجام بین ملت‌ها و دولت‌های اسلامی و عربی برای مقاومت در برابر رژیم جنایتکار صهیونیستی بایستی تقویت شود.

وی از مجاهدت‌های رزمندگان جبهه مقاومت که با طوفان الاقصی، شکست جبران‌ناپذیری بر رژیم جعلی صهیونیستی وارد کردند قدردانی کرد.

نظری رنج و اندوه و شهادت مظلومانه فلسطینیان به‌ویژه کودکان و زنان غزه را توضیح داد و تصریح کرد: همواره بایستی به یاد این مظلومیت‌ها، شهادت‌ها و مجاهدت‌ها باشیم.

در بخشی از این دیدار و گفت‌وگو، برخی دانشجویان اهل کشور عراق که در رشته زبان و ادبیات فارسی دانشگاه بغداد مشغول تحصیل هستند شعرهایی از شاعران ایران را با زبان فارسی برای رئیس دانشگاه لرستان قرائت کردند.

همچنین اساتید مربوطه در سخنان خود، از گفته‌های دکتر نظری مبنی بر گسترش ارتباطات متقابل بین گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه لرستان با گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه بغداد، استقبال کردند.

انتهای پیام

منبع: ایسنا

کلیدواژه: استانی علمی دانشگاهی دانشگاه لرستان دانشکده ادبیات استانی اجتماعی استانی سیاسی استانی ورزشی استانی اقتصادی استانی شهرستانها استانی فرهنگی و هنری استانی ورزشی نماز جمعه استانی اجتماعی استانی سیاسی استانی ورزشی استانی اقتصادی رئیس دانشگاه لرستان زبان فارسی زبان عربی کشور عراق

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.isna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایسنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۸۹۷۵۶۹۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سرگذشت فارسی‌زبانان آسیای میانه /نگاهی به کتاب «تاریخ تاجیکان ورارود»

  علی هادیلو؛ اعتماد    پژواک جدایی مناطق آسیای میانه و ایران، قصه‌ای پرغصه به وسعت تاریخ ایران معاصر است؛ اما فارغ از مرثیه‌سرایی بر میراث به یغما رفته، اغلب ایرانیان را وقوف نیست که چه بر سر میراث هزارسالگان در سرزمین‌های جدا افتاده رفت.   کتاب «تاجیکان ورارود؛ از ۱۸۶۰ تا ۱۹۲۴» نخستین روایت علمی دقیق و مدون به سبک تاریخ‌نویسی‌نو و به زبان فارسی در این زمینه است. این کتاب پرارج گرچه در سال ۱۴۰۰ در ایران منتشر شد، اما به دلیل خاستگاه تاجیکی محقق (نماز حاتم) آنچنانکه باید و شاید در فضای رسانه‌ای ایران ارج نهاده نشد.    کتاب تاریخ تاجیکان ورارود، شرح رنجی است که از فرط بی‌صدایی تاکنون شنیده نشده و برای شنیدن آن باید گوش به دیوار ستبر تاریخ خواباند. این درد به تعبیر فروغ فرخ‌زاد، بانوی شعر و ادب ایران زمین، از آن جنس دردهایی است که «انسان را به سکوت وا می‌دارد، از این رو بسیار سنگین‌تر از دردی است که انسان را به فریاد وا می‌دارد.»   سرگذشت روزگار زبان فارسی و تاجیکان در این کتاب دست‌کمی از دوران پرآشوب پس از ورود و سیطره مغولان بر ایران نداشت و چه بسا تلخ‌تر از آن عصر بود.     قوم مهاجم مغول، به روایت موجز جوینی، «آمدند و کندند و سوختند و کشتند و بردند و رفتند»، اما چند سالی نگذشت که پیش از فروپاشی دولت‌شان، در بستر کارگاه حریر فرهنگ، اندیشه و مدنیت ایرانی سر به راه‌تر شده، زبان فارسی را به عنوان زبان خود برگزیدند و به تدریج به کیش و آیین ایرانی و اسلامی گراییدند و حتی مروج آن شدند، حال آنکه زبان فارسی آسیای میانه در چنگ قوم یأجوج و مأجوج گرفتار شده و به مرور جای خود را به زبان‌های روسی و ازبک داد.       نماز حاتم، نویسنده کتاب، از محققان و استادان برجسته و بنام دانشگاه ملی تاجیکستان است. او استاد گروه تاریخ آکادمی علوم تاجیکستان است که تاکنون ۱۵ کتاب و بیش از ۲۶۰ مقاله به نگارش درآورده است.   کتاب‌های تاریخ خلق تاجیک (کتاب درسی برای کلاس نهم) و «سرنگون کردن ترتیبات امیری در بخارا» (کتاب دانشگاهی) از جمله مهم‌ترین آثار این محقق شهیر تاجیکی است.    تاریخ تاجیکان ورارود، روایتی خواندنی درباره ماجرای گذر سرسلامت تتمه زبان فارسی و قوم بزرگ تاجیک در منطقه آسیای میانه از دوران پرتلاطم و پرآشوب سیطره روسیه تزاری و شوروی و سلاخی فارسی‌زبانان آسیای مرکزی در میانه سال‌های (۱۸۶۰-۱۹۲۴) است و ماجرای این گذر تاریخی، سیاسی و فرهنگی به مثابه داستان سیمرغ عطار است که تنها معدودی از مسافران با موفقیت در این سفر سیاسی، تاریخی و فرهنگی به مقصد رسیدند.      کتاب تاریخ تاجیکان ورارود تاریخ صرف نیست و همچنانکه ویل دورانت تاریخ تمدن را شرح دستاوردهای عظیم انسانی روی سواحل رودخانه خروشان و پرهیاهوی تاریخ می‌دانست، روایتی از شجاعت، قهرمانی و تلاش نفسگیر یکی از کهن‌ترین ملت‌های جهان در حفظ و گسترش زبان فارسی، فرهنگ، سنن اخلاقی، اقتصاد، اندیشه، دانش، کشاورزی، ارتباطات و میراث گرانبهای نیاکانی است.    کتاب تاریخ تاجیکان ورارود مرثیه‌سرایی بر میراث به یغما رفته ایرانی نیست؛ بلکه نویسنده (نماز حاتم) کوشش خود را به کار گرفته تا براساس منابع تازه و از نگاهی نو صفحات درخشان تاریخ نیاکان خویش را در مبارزه با مهاجمان روس و پاسداری از میهن خود روایت کند.   ملتی که به توصیف این محقق، در برابر دشمن، «نه سپر، بلکه فرهنگ خود را پیش گذاشت، به قوم مهاجم دوستی، همزیستی و همکاری را پیشنهاد کرد، خود که فرهیخته و معارف‌پرور بود، به بیگانگان کوچی، برتری دانش و فرهنگ را اثبات نمود، ایشان را نیز به همین راه هدایت ساخت.»   در این کتاب که به کوشش آرش ایران‌پور، محقق ایرانی، برگردان و شرح شده، معادل‌های روسی و «کریلی» با وسواسی مثال‌زدنی به معادل‎های فارسی برگردانده شده است.    این کتاب را می‌توان نمونه‌ای از شکل‌گیری یک مکتب تاریخ‌نگاری جدید در آسیای میانه نیز قلمداد کرد؛ مکتبی که با وجود تاثیرپذیری از راه و روش تاریخ‌نگاری شوروی -البته وجوه علمی و مثبت آن- از این توانایی نیز برخوردار است در جایی که به بررسی سیاست‌های مقامات شوروی مربوط می‌شود، بدون پرخاش و تندی، جوانبی از آن را مورد نقد و بازنگری قرار دهد.   این کتاب همچنین نقبی به فرآیند تدریجی فارسی‌زدایی از آسیای میانه زده و روایتی داستان‌گونه و جانسوز دوران فترت زبان فارسی در این خطه، فراروی ما می‌نهد.    از زمان ورود اشغالگران روس به آسیای مرکزی (۱۸۶۰)، شوربختی فارسی‌زبانان و افول تاجیک‌ها آغاز می‌شود و به دلایل متعدد و دسیسه‌های حکمرانان در سیادت روسیه تزاری به ویژه حکومت شوروی به مرور زبان فارسی جایگاه پیشین خود را از دست می‌دهد و حتی ‌کار به تحقیر فارسی زبانان و استحاله قوم تاجیک می رسد‌.      فرآیند فارسی‌زدایی که عملا از دوره حکومت شوروی رنگ و بویی جدید به خود می‌گیرد، با تبر تقسیم‌ (مرزبندی‌های ملی) در ۱۹۲۴ به اوج می‌رسد و میوه‌های خونین آن را می‌توان به ویژه در نسل‌کشی روشنفکران فارسی زبان در دهه ۱۹۳۰ به وضوح مشاهده کرد.   به روایت نویسنده در صفحات مطبوعات چه آسیای میانه و چه روسیه درباره تاجیکان و زبان فارسی (که از ۱۹۲۴ نام آن به تاجیکی تغییر کرد) تقریبا چیزی چاپ نمی‌شد.     حتی «اگر به ناگه مقاله‌ای هم چاپ می‌شد، بیشتر آنها غرض‌ورزانه بوده، گاه تاجیکان و زبان فارسی تاجیکان را آشکارا تحقیر می‌کردند.» کار بدانجا رسید که بر حذف زبان فارسی و انکار موجودیت این زبان و تاجیکان، رسما پافشاری می‌کردند.    گفتنی است کتاب «تاریخ تاجیکان ورارود» از دهه ۱۸۶۰ تا سال ۱۹24 تالیف نماز حاتم، به کوشش آرش ایرانپور از سوی انتشارات شیرازه ما در ۶۲۴ صفحه منتشر شده است. کانال عصر ایران در تلگرام